چقدر نام تو زیباست اباعبدالله
چشم تو خالق دنیاست اباعبدالله

زائر کرب‌و‌بلا حقّ شفاعت دارد
قطره در کوی تو دریاست اباعبدالله

دستگیری ز گدا، گردن هر ارباب است
کار ما دست تو آقاست اباعبدالله

مستجاب است دعا، گوشه‌ی شش گوشه‌ی تو
حرمت عرش معلّاست اباعبدالله

هرکسی داد سلامی به تو و اشکش ریخت
او نظر کرده‌ی زهراست، اباعبدالله

بارها گفت: اگر من ز حسینم دیدم
جلوه‌اش اکبر لیلاست اباعبدالله

چشم ما روز قیامت به پر قنداقه‌ست
پسرت، مالک فرداست اباعبدالله

روزی گریه‌ی ما، دست رباب افتاده
روضه‌خوان در دل صحراست اباعبدالله

باب بین‌الحرمین از حرم عبّاس است
همه‌جا سفره‌ی سقّاست اباعبدالله

من که باشم که سنگ تو به سینه بزنم
سینه‌زن، زینب کبراست اباعبدالله

مادرت گفت بُنَیَّ، دل ما ریخت به هم
بردن نام تو غوغاست اباعبدالله

مادرت گوشه‌ی گودال تماشا می‌کرد
بر سر نعش تو دعواست اباعبدالله